Na całym świecie obserwuje się wzrost zachorowań na nowotwory różnego typu. Nierzadko ich leczenie wiąże się z wieloma trudnościami, stąd duże nadzieje pokłada się w nowoczesnych metodach diagnostycznych, które pozwolą wykryć chorobę w jak najwcześniejszym stadium. Ważnym aspektem klinicznym jest także skuteczny monitoring choroby, który pozwala przewidywać jej przebieg i kontrolować efekty terapii. Duże nadzieje pokłada się w detekcji krążących komórek nowotworowych (ang. Circulating Tumor Cells, CTC), które mogą być wykorzystane zarówno w diagnostyce, jak i kontroli efektywności leczenia.

Odłączanie od guza pierwotnego i migracja krążących komórek nowotworowych jest główną przyczyną tworzenia przerzutów i śmierci. Identyfikacja i monitorowanie liczby tych komórek we krwi obwodowej i/lub szpiku kostnym ma potencjał prognostyczny w raku piersi, jelita grubego, prostaty, dróg moczowych oraz żołądka. Detekcja CTC we krwi obwodowej może być przeprowadzana technikami opartymi na ich właściwościach biologicznych, cechach fizycznych oraz charakterystyce molekularnej.

Wobec współczesnych trendów do personalizowania terapii onkologicznych, istnieje ogromna potrzeba poszukiwania biomarkerów specyficznych dla konkretnych nowotworów. Czynniki te umożliwiają optymalny wybór terapii celowanych oraz szacunkową ocenę odpowiedzi na leczenie. Wiele badań wskazuje na pogorszenie rokowania u pacjentów, u których stwierdzono obecność krążących komórek nowotworowych we krwi obwodowej oraz poprawę wyników klinicznych w przypadku ich eliminacji w odpowiedzi na zastosowane leczenie.

Izolacja rzadkich krążących komórek nowotworowych (CTC) z krwi pacjentów chorych na raka cieszy się ostatnio dużym zainteresowaniem badaczy klinicystów. CTC to komórki, które odczepiły się od guza pierwotnego, przeniknęły do krwiobiegu i krążą w bardzo małych ilościach, z częstością jednej CTC na 106-107 jednojądrzastych komórek krwi obwodowej (PBMC). Detekcja CTC we krwi pacjentów chorych na raka może bezpośrednio umożliwiać diagnozę, a także mieć wartość prognostyczną w stosunku do stosowanej terapii.