Sprawą o kluczowym znaczeniu dla właściwego i zdrowego funkcjonowania organizmu człowieka jest spożywanie w diecie niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 w odpowiednich proporcjach, czemu niestety nie sprzyjają współczesne zwyczaje żywieniowe. Na podstawie licznie zgromadzonych wyników badań, Crawford zdefiniował nową teorię ewolucji, która wnioskuje, że sprawczą i decydującą siłą w ewolucji jest obecność i dostępność właściwych substancji odżywczych w środowisku.

Metalotioneiny (MTs), jako niskocząsteczkowe białka bogate w aktywne grupy sulfhydrylowe, których synteza i okres półtrwania są cile związane z aktywnocią jonów cynku wewnątrz komórek, wywierają istotny wpływ na wartość potencjału antyoksydacyjnego środowiska wewnątrz- i zewnątrzkomórkowego. MTs współodpowiadają za homeostazę pierwiastków śladowych; oddziałują w procesach regulacji ekspresji genów; wykazują właciwości antyapoptotyczne. Mają zdolność wiązania i neutralizacji zewnątrzpochodnych związków elektrofilowych.

Behawioralne, anatomiczne i molekularne badania ostatnich lat przyniosły znaczny postęp w rozumieniu mechanizmów uczenia się i pamięci. Opisano regiony mózgu odpowiedzialne za uczenie się i pamięć, jak również szereg czynników, które mogą modyfikować te procesy.

Synukleiny, są rodziną małych (15–20 kDa), rozpuszczalnych, wysoce konserwatywnych białek, które obficie występują w neuronach. Do rodziny tej należą cztery izoformy: a-, b-, c-Synukleina oraz Synoretina. Wśród rodziny synuklein jedynie a-Synukleina jest białkiem prekursorowym hydrofobowego, 35-aminokwasowego peptydu NAC (ang. non-amyloid b component of Alzheimer’s disease plaques). NAC jest presynaptycznym białkiem zlokalizowanym głównie w pęcherzykach synaptycznych oraz w cytosolu. Natywna a-Synukleina, w stanie fizjologicznym jest niepofałdowana.

Możliwość wyindukowania w mózgu tolerancji na niedokrwienie pod wpływem różnych bodźców przyciąga uwagę wielu badaczy. Perspektywa uczynienia mózgu, nawet przejściowo, bardziej opornym na zmniejszony przepływ krwi wydaje się być atrakcyjną z uwagi na jej potencjalne zastosowanie kliniczne. Mechanizmy molekularne hartowania zostały, jak dotąd, poznane jedynie fragmentarycznie. Praca niniejsza jest przeglądem dotychczasowej wiedzy o czynnikach zaangażowanych w indukcję tolerancji na niedokrwienie.

Cerebelina to stosunkowo nowy i mało poznany neuropeptyd, zbudowany z 16 aminokwasów. Obecnie wiadomo o istnieniu 4 białek prekursorowych określanych jako precerebeliny. W obrębie jednego gatunku geny dla poszczególnych precerebelin mieszczą się na różnych chromosomach, ale w każdym przypadku składają się z trzech eksonów. Porównanie poszczególnych precerebelin między różnymi gatunkami uwidacznia ich bardzo wysoką homologię. Przy pomocy RIA obecność immunoreaktywnej cerebeliny wykazano m.in.