Histony H1 u roślin wyższych wykazują wszystkie typowe cechy tej klasy białek strukturalnych chromatyny i, podobnie jak u zwierząt, występują w chromatynie w postaci różniących się nieallelicznych wariantów. Ze względu na znacznie prostszą niż u zwierząt budowę i mniejszą liczbę wariantów, rośliny, w szczególności Arabidopsis thaliana, są wyjątkowo dogodnym modelem do badania uniwersalnych mechanizmów leżących u podłoża funkcji biologicznej H1 w złożonych organizmach tkankowych.

Lipotubuloidy były dotychczas opisywane jedynie u śniedka (Ornithogalum umbellatum), ostatnio ich obecność stwierdzono również u hemantusa (Haemanthus albiflos). Są to domeny cytoplazmy, w których zgromadzona jest wielka liczba kul lipidowych oplecionych systemem mikrotubul. Mikrotubule te łączą ze sobą pojedyncze kule lipidowe, wskutek czego lipotubuloid porusza się w komórce jako jedno ciało. Jest ono otoczone na znacznej powierzchni tonoplastem, gdyż wpukla się w wakuolę komórki.