Obecnie w leczeniu chorób nowotworowych wykorzystywane są głównie leki antymitotyczne skierowane przeciwko mikrotubulom. Skutecznie hamują one podziały komórek nowotworowych, lecz odznaczają się wysoką toksycznością również wobec prawidłowych komórek organizmu. Stwarza to konieczność poszukiwania alternatywnych leków, skierowanych przeciwko innym niż tubulina białkom zaangażowanym w mitozę. Potencjalnym celem dla tego typu leków może być Haspina. Jest to kinaza zaangażowana w segregację chromosomów podczas podziałów komórkowych.

Mitotyczna kondensacja i segregacja chromosomów to dwa procesy, które zapewniają prawidłowe dziedziczenie zreplikowanych sekwencji genomu. Chociaż od czasu publikacji Walthera Fleminga i zamieszczonych w niej pierwszych rysunków mitotycznych komórek salamandry minęło już ponad 120 lat, aktualny stan wiedzy wciąż jeszcze nie pozwala na stworzenie uniwersalnego modelu opisującego formowanie się i rozdział chromatyd siostrzanych.

Kohezja chromatyd siostrzanych jest niezbędna do zachowania dokładnej segregacji chromosomów w cyklu komórkowym. W ostatnich latach zidentyfikowano kohezynę - kompleks białek odpowiedzialnych za utrzymanie kohezji mitotycznej do momentu wejścia komórek w anafazę. Zidentyfikowano również niektóre białka indukujące i regulujące rozpad kompleksu kohezyjnego. Głównymi regulatorami są: APC - wielopodjednostkowa ligaza ubikwityna - białko, Pds1p - inhibitor anafazy oraz Esp1p - separyna, bezpośrednio wpływająca na rozpad kohezyny.