Ziarno pyłku, z uwagi na swoją wyjątkową organizację strukturalną, stanowi niezwykle dogodny model badawczy zarówno w badaniach cytologicznych, molekularnych, jak i genetycznych. Łatwość ich izolacji, a także ekstrakcji pyłkowego DNA, RNA oraz białek spowodowała, iż komórki męskiego gametofitu roślin okrytonasiennych są obecnie jednymi z najintensywniej badanych struktur roślinnych.

Mejoza jest procesem o ogromnym znaczeniu dla rozwoju i ciągłoœści życia na Ziemi. U znakomitej większoœci organizmów żywych powstałe w wyniku mejozy komórki bezpośœrednio zaangażowane są w procesy rozmnażania płciowego. Intensywny rozwój technik biologii molekularnej pozwolił na identyfikację licznych genów zaangażowanych w podział mejotyczny. Modelowe organizmy wykorzystywane w tych badaniach to przede wszystkim drożdże oraz Caenorhabditis elegans.

Wzrost łagiewki pyłkowej roślin okrytonasiennych stanowi ważny model badań nad funkcjonowaniem systemu przekazywania informacji u roślin. W ciągu ostatniego 10. lecia hodowane w warunkach in vitro łagiewki pyłkowe były szeroko wykorzystywane w badaniach biochemicznych i cytofizjologicznych. Badania skoncentrowane były na poznaniu molekularnych zjawisk włączających jony wapniowe w mechanizmy odpowiedzialne za regulację wzrostu i orientacji łagiewki pyłkowej.