Kinazy MAP, do których zaliczamy 3 rodziny: ERK, JNK oraz p38, stanowią wewnątrzkomórkowe ścieżki sygnalizacyjne, dzięki którym możliwy jest odbiór sygnału z receptora i biologiczna odpowiedź komórki, a ich aktywność warunkuje poprawne funkcjonowanie komórek układu immunologicznego. Kinazy MAP biorą udział w aktywacji wrodzonych mechanizmów obronnych, uczestniczą w produkcji cytokin pod wpływem sygnałów z receptorów TLR, a jednocześnie stanowią ścieżki efektorowe, dzięki którym możliwa jest odpowiedź komórki na działanie cytokin.

Wirusy, w tym pokswirusy, są znane z posiadania mechanizmów umożliwiających im skuteczną ucieczkę przed układem odpornościowym zakażonego gospodarza. Jednym z takich mechanizmów jest możliwość supresyjnego lub indukującego oddziaływania wirusów na programowaną śmierć komórek (apoptozę). W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę zróżnicowanych sposobów supresji apoptozy przez produkty genów niektórych chordopokswirusów (ortopokswirusów, leporipokswirusów i molluscipokswirusów).

Poród u ssaków prowadzi do wyjścia płodu ze sterylnej, w normalnych warunkach, macicy do środowiska zewnętrznego, gdzie noworodek jest narażony na szereg niebezpieczeństw związanych chociażby z jego natychmiastowym kontaktem z różnymi czynnikami zakaźnymi (bakterie, wirusy i/lub grzyby chorobotwórcze). Układ odpornościowy ssaków, którego makrofagi są ważnym składnikiem, stara się zabezpieczyć organizm nie tylko przed patogenami, ale i innymi czynnikami stwarzającymi niebezpieczeństwo dla organizmu.