Folikularne komórki dendrytyczne (ang. follicular dendritic cells, FDC) stanowią odrębną populację komórek prezentujących antygen i różnią się od mieloidalnych komórek dendrytycznych pochodzeniem, funkcją oraz obecnością odmiennych markerów powierzchniowych. FDC występują w obrębie strefy limfocytów B grudek chłonnych wtórnych narządów limfatycznych i odgrywają bardzo istotną rolę w rozwoju ośrodków rozmnażania Mają one zdolność wychwytywania kompleksów antygen-przeciwciało, które przez długi czas (miesiące, a nawet lata) mogą pozostawać na ich powierzchni.

Jednym z mechanizmów nadzoru immunologicznego chroniącym organizm człowieka przed rozwojem nowotworu jest obecność naturalnych przeciwciał monoklonalnych IgM w krążeniu. Okresowa immunosupresja stanowi okazję sprzyjającą kancerogenezie. Taki stan zachodzi np. po zakażeniach wirusowych bądź jest wywoływany paleniem papierosów. Ponadto rozwijający się nowotwór indukuje tolerancję immunologiczną. Możliwość wykorzystania immunoterapii w leczeniu nowotworów dotyczy: zmniejszenia masy komórek nowotworowych np.

Regulacja długości telomerów ma decydujące znaczenie w procesie senescencji komórki, immortalizacji oraz onkogenezie. Zachodzi ona głównie dzięki aktywności telomerazy. Telomeraza jest polimerazą DNA zależną od RNA, specyficzną dla odcinków telomerowych, w której decydujące znaczenie odgrywa katalityczna podjednostka hTERT (odwrotna transkryptaza) niezbędna dla aktywności enzymu. Funkcjonowanie układu telomery-telomeraza zostało przedstawione w większości komórek nowotworowych, komórek macierzystych oraz w limfocytach podczas ich różnicowania i aktywacji.

Pochodzenie komórek B cd5 dodatnich.