W 2006 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny/fizjologii otrzymali dwaj amerykańscy badacze Andrew Fire i Craig Mello za fundamentalne odkrycia w regulacji ekspresji genów u eukariontów. Dowiedli, że obecność dwuniciowego RNA w komórkach indukuje mechanizm prowadzący do specyficznego wyciszenia aktywności genu. Mechanizm ten nazwali interferencją RNA (RNAi). Dwuniciowy RNA jest w komórce rozcinany na krótkie, efektorowe RNA, zwane siRNA, które doprowadzają do wybiórczej degradacji docelowego mRNA. Proces zachodzi w cytoplazmie. Dwuniciowe RNA mogą pojawić się w komórce między innymi na skutek infekcji wirusowej lub jako produkty transkrypcji retrotranspozonów lub sekwencji nukleotydowych o odwróconej orientacji. Mechanizm ten obserwuje się u niemal wszystkich eukariontów, a jego pierwotnym zadaniem była najprawdopodobniej obrona komórki przed inwazyjnymi formami kwasów nukleinowych. Krótkie cząsteczki RNA są również kodowane przez jądrowe genomy eukariontów. Ich sposób działania jest bardzo podobny do sposobu działania siRNA. Są zaangażowane w regulację rozwoju oraz w odpowiedź komórki na zmiany w otoczeniu.