Paraoksonaza 1 PON1 (EC 3.1.8.1) jest zależną od wapnia esterazą, która hydrolizuje związki fosforoorganiczne oraz wodoronadtlenki estrów cholesterolu i fosfolipidów. W ludzkiej surowicy PON1 jest związana z frakcją HDL i pełni funkcję antyoksydacyjną w stosunku do cząstek LDL. Chroni frakcje LDL przed utlenieniem przez reaktywne formy tlenu, co zapobiega powstawaniu aterogennych cząstek oxLDL, a w konsekwencji opóźnia rozwój miażdżycy. Aktywność osoczowej paraoksonazy 1 zależy przede wszystkim od genotypu (polimorfizm), ale również od czynników środowiskowych (leki, dieta, alkohol itp.).

Doksorubicyna jest lekiem powszechnie stosowanym w onkologii. Jej ograniczona skuteczność warunkowana jest limitem dawek wynikającym z możliwych efektów ubocznych oraz z interakcji z innymi lekami. Za główne mechanizmy działania doksorubicyny uważa się hamowanie topoizomeraz, interkalację w DNA i generowanie wolnych rodników. Najnowsze badania wskazują jednak, że doksorubicyna może wywoływać w komórkach inne niż znane do tej pory zmiany. Indukcja autofagii przez doksorubicynę odpowiada zarówno za współtworzenie efektu cytotoksycznego, ale także za jej działanie kardiotoksyczne.