Celuloza bakteryjna jest nanobiomateriałem o interesujących właściwościach, decydujących o jej szerokim zastosowaniu w medycynie i licznych dziedzinach techniki. Ten wytwarzany biotechnologicznie materiał charakteryzuje się m.in. ogromną higroskopijnością, wysoką czystością chemiczną, unikalną strukturą oraz pełną biokompatybilnością, biofunkcjonalnością i brakiem toksyczności. Jednak molekularne podstawy biosyntezy celulozy przez Gluconacetobacter xylinus nie są do końca poznane. Znane dotychczas sekwencje i funkcje genów i białek bezpośrednio zaangażowanych w szlak metaboliczny, prowadzący do syntezy b-1,4-glukanu nie są wystarczające do zrozumienia sieci zależności i regulacji, decydujących o intensywności tego procesu oraz właściwościach wydzielanej celulozy. Prawdopodobnym wydaje się zaangażowanie w te mechanizmy globalnych regulatorów ekspresji genów, znanych z opisanych wcześniej mechanizmów kontrolujących tworzenie biofilmów przez organizmy modelowe. Ze względu na swój potencjał aplikacyjny zarówno w formie natywnej, jak i zmodyfikowanej, wykraczający poza zewnętrzne i wewnętrzne zastosowania w medycynie, celuloza bakteryjna to materiał przyszłości, a odkrycia w obszarze molekularnych systemów kontroli jej biosyntezy mogą doprowadzić do znacznego zwiększenia jej produkcji na skalę przemysłową.
All rights reserved. It is prohibited to copy part or whole without prior written permission