Komórki graniczne – RBC (ang. root border cells) to żywe komórki uwalniane podczas wzrostu korzenia z najbardziej zewnętrznej warstwy czapeczki do gleby, znane wcześniej jako martwe, złuszczone komórki czapeczki. Od komórek pozostających na powierzchni wierzchołka korzenia RBC różnią się morfologicznie, jakością syntetyzowanych białek i funkcją. Liczba RBC, tworzona i uwalniana przez pojedynczy korzeń w okresie 24 godz., jest stała dla roślin należących do tej samej rodziny. Produkcja i uwalnianie komórek granicznych z czapeczki są regulowane przez endogenne sygnały i wiele czynników środowiskowych. Metabolity, syntetyzowane przez RBC po ich uwolnieniu z czapeczki i wydzielane na zewnątrz komórek, to polisacharydy ułatwiające między innymi penetrację gleby przez wierzchołek korzenia, białka o aktywności enzymatycznej, biocydy, regulatory podziałów komórkowych, a także atraktanty dla bakterii, grzybów i nicieni. Te właściwości RBC sprawiają, że należy je traktować jako istotny czynnik kształtujący skład i strukturę zespołów mikroorganizmów zasiedlających strefę korzeniową oraz uczestniczący bezpośrednio lub pośrednio w interakcjach pomiędzy roślinami i mikroorganizmami glebowymi.