Skóra ssaków jest złożonym narządem, który odgrywa zasadniczą rolę w tworzeniu fizycznej bariery chroniącej przed czynnikami mechanicznymi, fizycznymi i biologicznymi, a barwniki produkowane w melanocytach zapewniają ochronę przed promieniowaniem UV i redukują ryzyko uszkodzenia DNA komórek naskórka. Skóra zbudowana jest z trzech warstw, obejmujących naskórek wraz z jego wytworami, skórę właściwą i tkankę podskórną. Skóra aktywuje i inaktywuje liczne hormony, ale także zdolna jest do produkcji i uwalniania hormonów. Od dawna wiadomo, że szczególnie wzrost włosów i aktywność gruczołów skóry są regulowane przez steroidy płciowe, dla których skóra jest narządem docelowym. W skórze wykazano aktywność wszystkich enzymów szlaku steroidogenezy, a synteza androgenów może być w niej prowadzona de novo. Testosteron w skórze może być metabolizowany do DHT, przy udziale 5a-reduktazy, a także do 17b-estradiolu dzięki aktywnoci aromatazy cytochromu P450. Zatem skórę ssaków postrzegać można jako obwodowy gruczoł wydzielania wewnętrznego.