Praca przedstawia przegląd piśmiennictwa dotyczącego roli i aktywności biologicznej selenu, ze szczególnym uwzględnieniem zależności występujących pomiędzy podażą selenu w diecie, jego metabolizmem i wpływem czynników genetycznych na poziom ekspresji genów i aktywność selenobiałek, a także konsekwencji wynikających z zaburzenia zdolności komórek do jego efektywnego wykorzystania. Z dostępnych danych literaturowych wynika, że wiele występujących w genach selenobiałek (SNP) ma wpływ na zróżnicowanie funkcjonalności ich allelicznych wariantów. Wyniki badań w zakresie poszukiwania dalszych konsekwencji tych zmian pozwalają doszukiwać się ich związku z występowaniem chorób lub podwyższonym ryzykiem na zachorowanie, w połączeniu z innymi SNP oraz czynnikami środowiskowymi. Do chwili obecnej nie są dostępne wyniki badań nad oddziaływaniami żywieniowo- genetycznymi, w globalnym ujęciu metabolizmu selenu (w przypadku wielokrotnych SNP), a wiedza na ten temat ograniczona jest wyłącznie do efektów fizjologicznych wynikających z obecności pojedynczych SNP. Istnieje potrzeba dalszego prowadzenia badań w tym zakresie. Połączenie badań z obszaru transkryptomiki, proteomiki i metabolomiki może pozwolić na odkrycie nowych aspektów aktywności biologicznej tego pierwiastka i dostarczy cennych wskazówek dla indywidualizacji postępowania, w przypadku zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób, związanych z niedoborem selenu, lub brakiem funkcjonalności komórkowej dla jego wykorzystania.