Rak płuca jest wysoce śmiertelnym nowotworem wśród pacjentów obu płci na świecie. Wśród jego licznych typów histologicznych dominuje niedrobnokomórkowy rak płuca (NSCLC). Leczeniem, które w porównaniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny zapewnia lepszą jakość życia oraz wydłużenie całkowitego czasu przeżycia jest terapia celowana z zastosowaniem inhibitorów kinazy tyrozynowej (TKI). Jej stosowanie zasadne jest wyłącznie w przypadku wystąpienia w tkance guza zmian genetycznych w obrębie genów takich jak EGFR czy ALK. Alternatywą dla klasycznej biopsji tkankowej może być zastosowanie „płynnej biopsji”, obejmującej analizy genetyczne jej elementów tj. krążących komórek nowotworowych (CTC), krążącego wolnego DNA (cfDNA) oraz egzosomów. Precyzyjne metody oceny mutacji aktywujących i opornościowych w genach elementów „płynnej biopsji” przyczynią się do odpowiedniego doboru i monitoringu terapii celowanej u pacjentów z NSCLC bez konieczności wykonywania inwazyjnej biopsji tkankowej.