Dotychczasowa wiedza dotycząca wewnątrzkomórkowej organizacji różnego typu transkryptów oraz białek pochodzi głównie z badań wykorzystujących techniki in situ na utrwalonych komórkach. Metody te pokazują jednakże tylko statyczny obraz komórki w chwili jej utrwalenia. W ostatnich latach jednym z największych wyzwań bioobrazowania stało się opracowanie technik wyznakowania RNA i białek w żywej komórce. Wprowadzenie tych metod umożliwia bowiem nie tylko wizualizację makromolekuł w warunkach in vivo, lecz przede wszystkim pozwala badać ich dynamikę w żywej komórce. Specjalnie zaprojektowane sondy molekularne (ang. molecular beacon), system MS2 czy geny reporterowe stanowią idealne narzędzie do obserwacji dystrybucji i ruchów RNA i białek w żywych komórkach. Dodatkowych informacji na temat dynamiki badanych molekuł dostarczają techniki wypaleniowe. Niniejsza praca stanowi przegląd najważniejszych technik bioobrazowania stosowanych w żywych komórkach.