Mięśnie szkieletowe są zdolne do regeneracji w odpowiedzi na uszkodzenie będące wynikiem na przykład urazu mechanicznego, działania toksyny lub choroby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają komórki satelitowe zlokalizowane w mięśniu szkieletowym. Jednak zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i eksperymentalnych w regenerację mogą zostać zaangażowane komórki macierzyste rezydujące w mięśniu lub pochodzące z innego źródła. Budzi to nadzieje na potencjalne wykorzystanie tych komórek w terapii chorób mięśni szkieletowych, takich jak dystrofie mięśniowe czy rdzeniowy zanik mięśni. U pacjentów cierpiących na te choroby obserwuje się zaburzenia regeneracji mięśni, często powiązane z wyczerpaniem lub zmniejszeniem endogennej populacji komórek satelitowych. Dlatego wykorzystanie komórek macierzystych mogłoby spowodować przywrócenie możliwości odbudowy mięśni szkieletowych. Jednak taka terapia będzie możliwa dopiero po przeprowadzeniu precyzyjnej analizy właściwości komórek macierzystych, której kluczowym elementem jest ocena ich potencjału miogenicznego, czyli zdolności do różnicowania w komórki i włókna mięśniowe. Niniejsza praca podsumowuje aktualny stan wiedzy na temat potencjału miogenicznego różnych populacji komórek macierzystych i wskazuje te z nich, które mają szansę stać się źródłem komórek przeszczepianych podczas terapii chorób mięśni szkieletowych.