Fosfatydyloinozytolo-4,5-bisfosforan [PI(4,5)P2] jest lipidem występującym głównie w wewnętrznej warstwie błony komórkowej. Lipid ten kontroluje aktywność wybranych kanałów i pomp błonowych, a także moduluje działanie wielu białek podbłonowych, w tym białek cytoszkieletu aktynowego. W wyniku hydrolizy i fosforylacji PI(4,5)P2 powstają trzy przekaźniki drugiego rzędu: IP3, DAG i PI(3,4,5)P3. Zarówno PI(4,5)P2, jak i jego pochodne uczestniczą w transdukcji sygnałów i kontrolują takie procesy, jak: migracja komórek, egzo-, endo- i fagocytoza oraz transport jonów.

Akwaporyny (AQP) są jednymi z najpowszechniej występujących białek integralnych błony komórkowej obecnych we wszystkich żywych organizmach. Obecność budowanych przez nie kanałów wodnych w fosfolipidowej dwuwarstwowej błonie komórkowej znacznie zwiększa jej przepuszczalność dla cząsteczek wody oraz w pewnych przypadkach także dla innych małych związków chemicznych. Wszystkie zidentyfikowane dotychczas akwaporyny charakteryzują się tą samą strukturą, dla której typowa jest obecność sześciu domen transbłonowych oraz dwóch motywów konserwatywnych wyściełających por.