Śródbłonek przestał już być uważany jedynie za warstwę komórek oddzielającą światło naczynia od tkanek je otaczających. Zaczęto dostrzegać jego znaczenie w różnych procesach biologicznych. W pracy tej przedstawiono dwustronną zależność między naczyniami a otaczającymi je komórkami w rozwoju organizmu, tworzeniu się i dojrzewaniu różnych tkanek i organów.

W niniejszym artykule przedstawiono pokrótce stan wiedzy na temat funkcji śródbłonka oraz jego roli w formowaniu się naczyń zarówno w rozwoju zarodkowym, jak i w procesach regeneracyjnych i chorobowych późniejszego życia osobniczego.

Wobec zastrzeżeń etyczno-moralnych dotyczących stosowania w celach terapeutycznych zarodkowych komórek macierzystych (EC) – w wielu laboratoriach rozpoczęto prace mające na celu przeprogramowanie genomu zróżnicowanych komórek somatycznych, takich jak np. fibroblasty skóry. Celem jest uzyskanie w ten sposób komórek o właściwościach komórek EC z ominięciem wszelkich zastrzeżeń o charakterze nie medycznym. Opis tych prób, nieuwieńczonych jeszcze powodzeniem zawarty jest w poniższym tekście.

Problem augmentacji tkanki kostnej w obrębie szczęk jest szczególnie istotny w aspekcie rehabilitacji implantologiczno-protetycznej, przy braku wystarczającej ilości tkanki kostnej niezbędnej do umocowania implantów stomatologicznych. W ostatnich latach zaproponowano metodologię inżynierii tkankowej pozwalającą na odbudowę pionową i poziomą wyrostka zębodołowego i części zębodołowej szczęk.