Mimo że komórki układu odpornościowego naciekające guz stanowią istotną składową wielokomórkowego mikrośrodowiska raka, układ odpornościowy często zawodzi w zakresie przeciwdziałania tworzeniu i progresji nowotworu. Jedną z możliwości wyjaśnienia tego paradoksu jest obecność promujących tolerancję regulatorowych komórek T (Tregs). Komórki te są odpowiedzialne za utrzymywanie tolerancji na własne antygeny. Badania z wykorzystaniem modeli mysich wykazały ich zdolność do promowania tolerancji na nowotwór.

Chłoniaki są nowotworami układu limfatycznego, ale komórki tego układu, głównie limfocyty są morfologicznym substratem układu odpornościowego. Limfocyty znamionuje ekspresja różnych antygenów pojawiających się na kolejnych stadiach ich różnicowania. Antygeny te, ujęte w tzw. klasyfikacji CD (ang. cluster determinants), wykazują także ekspresję w chłoniakach. Pozwala to na ich wykrycie przy pomocy różnych metod, a w szczególności cytometrii przepływowej.

Komórki i składniki krwi są szczególnie narażone na kontakt z substancjami w różny sposób wprowadzanymi do krwioobiegu, nawet tymi szybko metabolizowanymi i wydalanymi. Płytki krwi, mimo że nie posiadają jądra komórkowego, są wysoce zorganizowanymi, bogatymi w liczne organelle komórkami. Reagują sekrecją aktywnych związków zmagazynowanych w specyficznych ziarnistościach nawet na bardzo małe ilości krążących molekuł. Dlatego płytka krwi od lat jest wykorzystywana jako komórka modelowa w badaniach farmakologicznych leków. Dotyczy to nie tylko badań hemostazy, ale także innych komórek, np.