Od wielu lat rzodkiewnik pospolity (Arabidopsis thaliana) wykorzystywany jest jako roślina modelowa. Znalazł on szerokie zastosowanie w biologii molekularnej, genetyce i fizjologii roślin. Ważnym przełomem w metodologii genetycznej transformacji roślin było wykazanie w przypadku Arabidopsis thaliana możliwości uzyskania transgenicznych roślin bez konieczności stosowania kultur in vitro. Metoda transformacji in planta została opisana ponad 20 lat temu. W niniejszej pracy przedstawiono zmiany, jakich dokonano w procedurze genetycznej transformacji Arabidopsis na przestrzeni ostatnich lat.

Merystem apikalny pędu pełni dwie zasadnicze funkcje: samoodtwarzania i tworzenia zawiązków organów bocznych, takich jak liście i pędy pachwinowe. Funkcje te są ściśle związane ze strefami cytohistologicznymi merystemu. Strefa centralna, która jest zaangażowana w samoodtwarzanie merystemu, u Arabidopsis thaliana charakteryzuje się ekspresją genów rodziny CLAVATA i WUSCHEL. Tworzenie zawiązków organów bocznych następuje w strefie peryferycznej. Położony poniżej strefy centralnej merystem słupowy uczestniczy w tworzeniu łodygi.

Rola komunikacji symplastowej jako elementu systemu wymiany informacji między komórkami organizmu roślinnego w trakcie jego wzrostu i rozwoju została opisana na przykładzie embriogenezyArabidopsis thaliana. Badania ostatnich lat pokazały bowiem, że jednym z mechanizmów regulacji procesów rozwojowych są zmiany w przepuszczalności plazmodesm między komórkami zarodka.

Włośniki są wypustkami komórek epidermy korzenia, mają cylindryczny kształt i charakteryzują się wzrostem szczytowym polegającym na odkładaniu nowego materiału budującego błonę i ścianę komórkową w szczycie rosnącej wypustki. Poza zwiększaniem powierzchni chłonnej, pobieraniem wody i soli mineralnych oraz zakotwiczaniem rośliny w podłożu, włośniki biorą udział w tworzeniu interakcji z mikroorganizmami glebowymi, mogą być również miejscem syntezy i wydzielania bioherbicydów. Rozwój włośników jest procesem złożonym, w który zaangażowanych jest wiele białek, enzymów i struktur komórkowych.

Kwitnienie rośœlin jest złożonym procesem fizjologicznym zależnym od wielu czynników zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Przejœcie rośœlin ze stanu wegetatywnego do generatywnego jest u Arabidopsis thaliana kontrolowane przez kilka szlaków rozwojowych. U większoœści rośœlin proces zakwitania zależy od czynników śœrodowiskowych, takich jak: temperatura oraz œświatło. Szlak zależny od jakośœci œświatła związany jest ze zjawiskiem zwanym syndromem zacienienia. Przyspieszenie kwitnienia podczas syndromu zacienienia jest zależne od trzech cząsteczek: PHYB, białka PFT1 oraz genu FT.

Zegar okołodobowy stanowi jedno z najbardziej fascynujących przystosowań do życia na Ziemi. Dzięki wewnętrznemu zegarowi organizmy mogą nie tylko reagować na periodyczne następstwo dnia i nocy, ale również mierzyć długość dnia, będącą wskaźnikiem pór roku. Endogenny zegar generuje rytmy około 24-godzinne. Nastawianie zegara odbywa się głównie poprzez zmiany warunków świetlnych i temperatury o świcie i zmierzchu.